Als kind was ik altijd gefascineerd door de glamoureuze wereld van mode, een wereld die in mijn ogen altijd werd vertegenwoordigd door de iconische Carrie Bradshaw uit Sex and the City. Ik herinner me nog goed hoe ik haar inloopkast bekeek: een ruimte vol met schitterende kleding, waar iedere hoek een nieuwe, opwindende ontdekking leek te bieden. Het was het soort kast dat elke modebewuste vrouw zich zou kunnen wensen. De combinatie van eindeloze opties en de sensatie van het dragen van prachtige, statement pieces was voor mij de ultieme droom.

Dat was mijn meisjesdroom: een kast die nooit ophoudt, vol met zoveel kleding dat het haast niet te bevatten was. Het idee dat je elke dag iets nieuws kunt dragen, net als Carrie die zich van de ene iconische outfit naar de andere bewoog, fascineerde me enorm. De mogelijkheid om te spelen met mode, te experimenteren met stijl en iedere dag een nieuwe versie van mezelf te creëren, was mijn ideale wereld.

Maar zoals zo vaak het geval is met dromen, verandert de werkelijkheid naarmate je ouder wordt. Mijn reis door mode was lang niet zo simpel als de betoverende kast in Sex and the City. Ik begon me af te vragen: wat maakt mode echt waardevol? Was het de kwantiteit of juist de kwaliteit? Was mijn verlangen naar zoveel mogelijk kleding werkelijk wat ik nodig had om mijn stijl te definiëren?

In mijn zoektocht heb ik geleerd dat minder vaak meer is. Mijn liefde voor mode is niet verdwenen, maar het is wel geëvolueerd. Ik ben me bewuster geworden van wat ik koop en waarom. Wat ik vroeger misschien impulsief zou kopen, omdat het simpelweg ‘leuk’ was of ‘in de mode’, is nu zorgvuldig gekozen. Ik investeer nu in stukken die ik echt waardeer, die een langer leven hebben en die passen bij wie ik ben, zowel in mijn persoonlijke stijl als mijn duurzame keuzes.

Mijn garderobe is tegenwoordig een reflectie van mijn persoonlijke reis: een plek waar ik bewuste keuzes maak en waarin ik niet langer in de val van fast fashion trap. Het draait niet langer om het najagen van trends, maar om het kiezen van tijdloze, duurzame stukken die ik keer op keer kan dragen. Dit is de nieuwe norm voor mij – een kledingkast die niet vol zit met items die slechts één seizoen meegaan, maar met zorgvuldig geselecteerde items die ik kan blijven koesteren.

Hoewel ik nog steeds oprecht kan genieten van de schoonheid van een prachtig kledingstuk en de magie van een goed doordachte outfit, ben ik nu in staat om die ervaring met meer diepgang te waarderen. Mode is voor mij niet langer een eindeloze stroom van impulsaankopen, maar een doordachte collectie van items die ik echt wil dragen – en die ik met liefde blijf dragen, seizoen na seizoen.

En misschien, heel misschien, komt er ooit een inloopkast, maar niet eentje die overloopt van overbodige spullen. Nee, het is een kast die enkel de mooiste, meest waardevolle stukken bevat. Stukken die voor mij betekenis hebben en die mijn persoonlijke stijl weerspiegelen. En dat, dat is pas de ware mode.