Laten we het eens hebben over duurzame mode. Circulariteit staat steeds hoger op de agenda. Het huidige verdienmodel van de mode-industrie heeft nu een te grote impact op mens en milieu. Zo erkent nu ook de Europese Commissie.

De Europese Commissie start met een strategie om de mode-industrie meer circulair te maken met deze visie: “Tegen 2030 hebben binnen de EU geproduceerde textielproducten een duurzame levensduur.

Kleding is recyclebaar, voor het grootste gedeelte gemaakt van gerecycled materiaal, vrij van schadelijke stoffen en geproduceerd met respect voor mens en milieu. Consumenten genieten langer van betaalbare kleding van hoge kwaliteit, fast fashion is uit de mode en voordelige tweedehands-opties en reparatiediensten zijn volop beschikbaar. In een competitieve, veerkrachtige en innovatie textielsector nemen producenten verantwoordelijkheid voor hun producten in de hele keten, ook als kleding niet wordt verkocht en daar afvalverwerking voor nodig is. Het circulair maken van textiel is succesvol, mede door voldoende mogelijkheid om het innovatieve fiber-to-fiber recycling in te zetten, terwijl het verbranden en dumpen van textiel in de natuur tot een minimum is beperkt.”

Nu hebben we het veelal over duurzame mode. Maar bestaat duurzame mode? Aangezien de hele mode-industrie draait om iets nieuws hebben,  de laatste trends gespot worden tijdens fashion week en influencers de allerlaatste IT bags promoten. Trendgevoelig en je verleiden tot nieuwe items kopen.

Laten we ook kijken naar de andere kant van de mode-industrie waar een capsule wardrobe steeds meer normaal wordt, maar je nog steeds wel items moet aanschaffen. Het nooit meer iets hoeven kopen in deze wereld lijkt nog onmogelijk te zijn.

De drang om spullen te kopen is een gecreerd verschijnsel blijkt uit onderzoek. Als consument heb je er dus bijna geen invloed op; consumenten zitten vast in het huidige economisch stelsel waarin ze van alle kanten aangemoedigd worden te consumeren. Vrijwel al het aanbod is gericht op consumptie, naar echt duurzame producten moet je lang op zoek. Reclames zijn overal: op internet, op straat, op mobieltjes. Wat werkelijk nodig is voor minder milieu-impact is systeemverandering. En om die systeemverandering voor elkaar te krijgen, moeten we het niet meer hebben over duurzame mode maar over verantwoordelijke mode. Wanneer we het hebben over verantwoordelijke mode kunnen we het als consument namelijk in kleine stappen opdelen hoe jij zelf je kledingkast duurzamer kunt maken. Dat start ook bij merken door zoveel mogelijk transparantie te geven over hun productieproces. We hebben het nu voornamelijk over duurzame producten, maar laten we met elkaar kijken naar het proces, zodat we een systeemverandering kunnen doorvoeren. Wat gebeurd er binnen het proces en welke duurzame stappen kun je dan zetten. Zo wordt het voor een consument ook beter behapbaar om de juiste keuzes te kunnen maken en we de mode-industrie stap voor stap iets duurzamer kunnen maken. Of eigenlijk kunnen streven naar verantwoordelijke mode.